സുന്ദരനായ അഗ്നികത്തിപ്പടര്‍ന്നു.
അകലെനിന്നുനോക്കിനില്‍ക്കെ,
അവന്‍ വശ്യമായിച്ചിരിച്ചു.
ആചിരിയ്ക്കുപോലും എന്നെ
ആകര്‍ഷിക്കാന്‍ തക്കകഴിവുണ്ടാ
യിരുന്നു.
അടുക്കലേയ്ക്ക് നടന്നുനീങ്ങാന്‍
വെമ്പുന്ന എന്റെ മനസ്സും ശരീരവും
അവന്റെ ചൂടില്‍ അകലം പാലിക്കേണ്ടി
വന്നു.
നോക്കിനില്‍ക്കെ കരിയിലക്കൂന
ഒരുപിടിഭസ്മമാക്കി,അവന്‍
പുകപടലംസൃഷ്ടിച്ചുമറഞ്ഞു
നിന്നു.
ആപുകയ്ക്കും എന്നെആവാഹിക്കാന്‍
തക്ക ഏതോഒരു ഗന്ധമുള്ളതുപോലെ!
അതുംവശ്യമായിരുന്നു.
ചിലപ്പോളെനിയ്ക്കുതോന്നിയതുമാകാം.
കാരണം,ഞാന്‍ അവനെ എന്നേപ്രണ
യിക്കുകയായിരുന്നു!
എന്റെ ശരീരത്തില്‍ പടര്‍ന്നുകയറി
ആവാഹിച്ച്,ഭസ്മമാക്കിഎന്നെ
അവന്‍ കൈക്കുള്ളിലൊതുക്കും.
ആഒരുപിടിഭസ്മത്തിന് ഏതു
ഗന്ധമായിരിക്കാം?മോഹങ്ങളുടെ
കരിഞ്ഞമണമോ?ആശകളുടെ
കെട്ടടങ്ങിയമണമോ?അതോ?
ശരീരത്തിന്റെ വെന്തുനീറിയഗന്ധമോ?
ആത്മാവിന്റെ
ആരുമറിയാത്തഗന്ധമോ?
ശ്രീദേവിനായര്‍.
